Ambasadorzy kampanii

Antoni Pawlicki urodził się 22 października 1983 w Warszawie. Polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny. Syn operatora Tadeusza Pawlickiego, bratanek producenta filmowego Macieja Pawlickiego i wnuk aktorki Barbary Rachwalskiej.

Ukończył XL Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Żeromskiego w Warszawie – klasę o profilu estradowym oraz, w roku 2006, wydział aktorski Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie.

Jeszcze na trzecim roku studiów zagrał główną rolę w głośnym filmie „Z odzysku” Sławomira Fabickiego. Za tę rolę został kilkakrotnie nagrodzony na europejskich festiwalach filmowych. Będąc na czwartym roku zagrał w dyplomach Akademii Teatralnej w reż. Jana Englerta i Agnieszki Glińskiej. Debiutował także w teatrze w Poznaniu w roli Romea w inscenizacji Janusza Wiśniewskiego. W 2006 roku zdążył zagrać w komedii romantycznej „Dlaczego nie!” i jedną z głównych ról w serialu „Królowie śródmieścia” w reż. Anny Jadowskiej i Macieja Migasa. Zadebiutował także w teatrze telewizji główną rolą w „Komu wierzycie” w reż. Macieja Pieprzycy. W latach 2006–2007 zagrał w filmie „Katyń” w reż. Andrzeja Wajdy a następnie (w 2007) w „Jutro idziemy do kina” w reż. Michała Kwiecińskiego. Od 2008 gra w serialu wojennym „Czas honoru” wcielając się w jedną z głównych ról Janka Markiewicza – żołnierza walki zbrojnej (ZWZ) tzw. Cichociemnego. Serial emitowany jest na antenie programu telewizyjnego TVP2. Wziął udział w 5. edycji teleturnieju „Wielki Test z Historii”. Zagrał również w teledysku zespołu Syrop do piosenki "Młynek" oraz w teledysku Izy Lach do piosenki "Chociaż raz". Od 13 kwietnia 2013 roku gra komisarza Michała Orlicza w serialu „Komisarz Alex”, gdzie zastąpił Jakuba Wesołowskiego. W 2013 roku zagrał jedną z głównych ról wcielając się w postać Jerzego Ficowskiego w filmie „Papusza” w reżyserii Joanny Kos-Krauze oraz Krzysztofa Krauzego. Jest to czarno-biały film z dialogami głównie w języku romskim. Film przedstawia życie romskiej poetki Bronisławy Wajs, w środowisku Romów znanej pod imieniem Papusza (rom. Lalka).

• Lidia Geringer de Oedenberg (ambasadorka kampanii 'Jedni z wielu' w jej pierwszej edycji), Poseł do Parlamentu Europejskiego. Szerokie zainteresowania oraz tradycje rodzinne zdecydowały o jej wykształceniu i uprawianych zawodach. Pianistka, malarka, ekonomistka, dziennikarka, matematyk, manager. Wykształcenie muzyczne uzyskała kończąc klasę fortepianu Liceum Muzycznego we Wrocławiu (1977). Ukończyła Akademię Ekonomiczną we Wrocławiu, na wydziale Zarządzania i Informatyki - kierunek Cybernetyka Ekonomiczna i Statystyka, specjalność Ekonometria i Statystyka - uzyskując dyplom z wyróżnieniem (1981).

Pracując w redakcji publicystyki kulturalnej w TVP SA we Wrocławiu (1990-1997) oraz współpracując z TVP Polonia w Warszawie (w latach 1994-2000), przygotowała kilkadziesiąt programów oraz cykli poświęconych najwybitniejszym polskim twórcom i imprezom kulturalnym.  W 1996 roku została pełnomocnikiem wojewody wrocławskiego do utworzenia pierwszej w Polsce nowatorskiej "instytucji kultury - festiwalu" pod nazwą Międzynarodowy Festiwal "Wratislavia Cantans", gdzie przez 10 lat pełniła funkcję dyrektora generalnego (1996-2005). W 2001 roku byłą Dyrektorem Programowym Telewizji Polskiej SA Oddział we Wrocławiu, a od maja 2004 do 2006 roku Wiceprzewodniczącą Rady Programowej TVP S.A. Oddział we Wrocławiu. Kierowała jako Dyrektor Generalny Filharmonią Wrocławską (2001-2005). Po eurowyborach w 2009. Podczas pierwszej sesji plenarnej nowowybrany Parlament Europejski wybrał Lidię Geringer de Oedenberg do Prezydium na stanowisko Kwestora. Pani Poseł Lidia Geringer de Oedenberg jest także członkiem Intergrupy w Parlamencie Europejskim - High-Level Group on Gender Equality and Diversity. Intergrupa ma za zadanie promować równość kobiet i mężczyzn w dostępie do sprawowania funkcji społecznych, kierowniczych i nie tylko.

Jowita Budnik, rocznik 1973, aktorka, wychowanka Ogniska Teatralnego przy Teatrze Ochoty Haliny i Jana Machulskich, absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Swoją przygodę z aktorstwem zaczęła już w 1985 roku, od debiutu w filmie „Kochankowie mojej mamy” Radosława Piwowarskiego. Zagrała role w kilkudziesięciu filmach i serialach telewizyjnych z których najważniejsze to: „Rzeka kłamstwa”, „W Labiryncie”, „Z odzysku”, „Ciemnego pokoju nie trzeba się bać” i  „Obietnica”. Gościnnie występowała na deskach stołecznych teatrów Ochoty, Powszechnego i Prezentacji. Jednak prawdziwym przełomem w jej karierze było spotkanie z Joanną Kos - Krauze i Krzysztofem Krauze. Zagrała we wszystkich reżyserowanych przez nich filmach od czasu "Długu", a w 2006 roku twórcy specjalnie dla niej napisali scenariusz filmu „Plac Zbawiciela”, za rolę w którym otrzymała między innymi Złote Lwy podczas 31. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych oraz Polską Nagrodę Filmową „Orły”. Najnowszym ich wspólnym filmem jest "Papusza", obsypana nagrodami na polskich i światowych festiwalach historia pierwszej romskiej poetki.

Jan Kanty Pawluśkiewicz – kompozytor muzyki teatralnej, filmowej oraz piosenek, a także malarz specjalizujący się w technice żel-art. Urodził się w Nowym Targu. Absolwent średniej szkoły muzycznej oraz Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.

Współzałożyciel kabaretu Anawa (1966), który z czasem przerodził się w zespół muzyczny z wokalistą Markiem Grechutą oraz licznymi instrumentalistami, wśród nich: Markiem Jackowskim (gitara), Jackiem Ostaszewskim (flet) i Zbigniewem Wodeckim (skrzypce). W 1973r. wokalistą został Andrzej Zaucha, a po reaktywowaniu zespołu (dzięki wstawiennictwu Danuty Grechutowej i Sylwii Pawluśkiewicz) w 1976r. powrócił Marek Grechuta pozostając w nim do całkowitego rozpadu grupy w 2003r.

Wykonawcami jego piosenek byli m.in.: Hanna Banaszak, Sebastian Karpiel-Bułecka, Renata Przemyk, Janusz Radek, Maryla Rodowicz, Beata Rybotycka, Ryszard Rynkowski, Irena Santor, Justyna Steczkowska, Anna Szałapak, Grzegorz Turnau i Zbigniew Wodecki.

Kompozytor wielu form muzycznych, w tym: musicalu „Szalona lokomotywa” (1977), opery „Kur zapiał” (1984), koncertu „Apimondia Mater” (1987), „Opery żebraczej” (1991),  poematu symfonicznego „Harfy Papuszy” (1994), koncertu „Amat vita” (1998), oratorium „Ogrody Jozafata” (2002), koncertu fortepianowego „Liściany kolczyk” (2005), oratorium „Weneckie opowieści o piekle i raju” (2008), oratorium „Radość Miłosierdzia” (2009), czy koncertu klarnetowego „Karossa/Carossa” (2013).

Jego kompozycje prowadzone były przez dyrygentów tej klasy co Mirosław Błaszczyk, Sławomir Chrzanowski, Rafał Jacek Delekta, Wojciech Michniewski, a poza krajem prezentowane w Kanadzie, Portugalii i USA.

W dorobku artysty ważne miejsce zajmuje także komponowanie muzyki filmowej oraz wieloletnia współpraca z Tomaszem Zygadło [„Rebus” (1977), „Ćma” (1980), „Odwet” (1982)], i Kazimierzem Kutzem [„Zawrócony” (1994), „Pułkownik Kwiatkowski” (1995)]. Stworzył także muzykę do filmów Feliksa Falka [„Wodzirej” (1977), „Szansa” (1979), „Idol” (1984), „Bohater roku” (1986)], Agnieszki Holland [„Gorączka” (1980), „Kobieta samotna” (1981)], Krzysztofa Kieślowskiego [„Krótki dzień pracy” (1981)], Marty Meszaros [„Córy szczęścia” (1999), „Mała Vilma” (2000)], Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze [„Papusza” (2013) – nagroda za najlepszą muzykę podczas 38. Festiwalu Filmowego w Gdyni].

Laureat Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1975), Festiwalu Twórczości Telewizyjnej (1992) oraz Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (1994).

Obecnie rozwija sztukę żel-art, której jest twórcą. Technika ta polega na wypełnianiu obrazów pojedynczymi kropkami żelowymi. Jego prace dotychczas poza Polską były prezentowane na wystawach w Brukseli, Słowacji, na Węgrzech i we Włoszech. Mieszka w Krakowie.

Zadebiutował 3 listopada 1977 rolą teatralną w Hamlecie Williama Shakespeare'a na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu. Występował w teatrach: Polskim we Wrocławiu (1977–1979), Lubuskim w Zielonej Górze (1979–1980), Polskim we Wrocławiu (1982–1986), im. Stefana Jaracza w Olsztynie (1991–1992), Dramatycznym w Legnicy (1992–1995), im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze (1995–1996), Wrocławskim Teatrze Współczesnym (1996–1997), im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy (2003–2004) oraz w Teatrze Polskim w Poznaniu (2008–2012). Od 1986 do 1990 roku aktor przebywał na emigracji w Niemczech, Kanadzie i USA.

Współzałożyciel (razem z księdzem Jerzym Zawadzkim) i w latach 1993-2009 dyrektor jedynej w Polsce szkoły romskiej, działającej w Suwałkach. Autor publikacji i programów telewizyjnych o tematyce cygańskiej, świecki teolog, wieloletni współpracownik białostockiego oddziału TVP. W 2008 roku wydał zbiór opowiadań Dym się rozwiewa, za który otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak. Książka była także nominowana do nagród: Cogito i Angelus.